«… ἀπέσβετο καὶ λάλον ὕδωρ.»

Οι εργαζόμενοι στο ΚΕΘΕΑ, τα μέλη των προγραμμάτων επίσης, οι οικογένειες που  υποστηρίζονται, τα στελέχη που συμμετέχουν στα προγράμματα πρόληψης, η κοινωνία ολόκληρη, παρακολουθεί τα δημοσιεύματα γύρω από τα έργα και επίσης ημέρες μέλους του διορισμένου Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΕΘΕΑ και του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, σχετικά με τη νομική στήριξη που παρέχεται από τον δικηγορικό σύλλογο.

Μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει καμία τοποθέτηση ούτε από τον ίδιο, ούτε από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΕΘΕΑ. Ούτε έχει υπάρξει αντίδραση από την πολιτική ηγεσία, αν και η λογοδοσία ήταν ένα από τα επιχειρήματά επίσης όταν καταργούσε το αυτοδιοίκητο του οργανισμού.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΣΑ, καταδικάζει τη συμπεριφορά του συμβούλου του και ζητά την παραίτησή του από το δικό του Διοικητικό Συμβούλιο. Η παραίτησή του από τη Διοίκηση του ΚΕΘΕΑ, είναι το λιγότερο που θα μπορούσε να προστατεύσει το κύρος και το ήθος του οργανισμού, κι αυτό του ζητάμε να πράξει. 

Η νέα διοίκηση και η πολιτική ηγεσία οφείλουν επίσης να τοποθετηθούν και να προστατεύσουν από την απαξίωση έναν οργανισμό, το έργο του οποίου  οι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν καλά και εκτιμούν.

ΑΠΑΞΙΑ;

Τη Δευτέρα 25/5 οι εργαζόμενοι βρέθηκαν στον ΟΜΕΔ μετά από πρόσκλησή του για την επιλογή Επιτροπής Διαιτησίας αλλά η Διοίκηση ήταν και πάλι απούσα.

Ο Σύλλογος Εργαζομένων βρίσκεται σχεδόν δυο χρόνια σε διαπραγμάτευση για τις συλλογικές του συμβάσεις και είχε συμφωνήσει με την διεύθυνση του ΚΕΘΕΑ για κοινή προσφυγή στη διαδικασία Μεσολάβησης στον ΟΜΕΔ. Η νέα Διοίκηση αγνόησε αυτή τη δέσμευση και αρνήθηκε να παραστεί στη διαδικασία, μην αφήνοντας άλλη επιλογή από την μονομερή προσφυγή στη Διαιτησία.

Η Διοίκηση φαίνεται να αγνοεί και τη διαδικασία της Διαιτησίας παρότι έχει επισήμως κληθεί και πάλι από τον ΟΜΕΔ.Την Παρασκευή στις 14:00 υπάρχει νέα κλήση από τον ΟΜΕΔ για επιλογή της Επιτροπής Διαιτησίας. Ελπίζουμε η Διοίκηση να ανταποκριθεί στη δεύτερη αυτή ευκαιρία και να παραστεί στη διαδικασία ως οφείλει.

Η εκ νέου απουσία, πέραν της προφανούς απαξίας προς τον ΟΜΕΔ, θα αποτελεί και πράξη απαξίας προς τους εργαζόμενους του ΚΕΘΕΑ.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου θεωρεί πως υπάρχει σοβαρή καθυστέρηση από τον
οργανισμό σχετικά με τον σχεδιασμό και την αντιμετώπιση των ζητημάτων
που
τίθενται από την εξάπλωση του κορονοϊού. Μετέωρο επίσης παραμένει και το
θέμα της προστασίας των εργαζομένων που θεωρούνται άτομα υψηλού κινδύνου.
Σήμερα αποστείλαμε επιστολή στη Διοίκηση του Οργανισμού σχετικά με το ζήτημα
και αναμένουμε την άμεση λήψη μέτρων.

Σας κοινοποιούμε το περιεχόμενο της επιστολής:
«Εν μέσω συνεχών εξελίξεων σχετικά με την εξάπλωση του κορονοϊού στη χώρα και
τις συνεχείς ανακοινώσεις μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας, με
τελευταία τις ανακοινώσεις του Υπουργού Υγείας για το κλείσιμο των
εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και την παραμονή κατ’ οίκον των ευπαθών ομάδων
πληθυσμού, σας εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας και τον προβληματισμό μας
για την προστασία των εργαζομένων και των εξυπηρετούμενων του ΚΕΘΕΑ.

Παρότι βομβαρδιζόμαστε καθημερινά με προτροπές και οδηγίες για την τήρηση
των έκτακτων μέτρων προστασίας, και καλά κάνουμε, δεν έχει υπάρξει καμία μέχρι
τώρα επίσημη τοποθέτηση του Οργανισμού για τον σχεδιασμό που θα έπρεπε να
υπάρχει για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Οι περισσότερες μονάδες δεν διαθέτουν
τα απαραίτητα μέσα για την απολύμανση των χώρων και των ανθρώπων, δεν έχουν
ενταθεί τα μέτρα καθαρισμού των εγκαταστάσεων, ενώ δεν έχει υπάρξει καμία
οδηγία
για το τί θα πρέπει να κάνει το προσωπικό σε περίπτωση που βρεθεί
αντιμέτωπο με περιστατικό.

Γνωρίζετε πολύ καλά, όπως όλοι μας, πως οι εργαζόμαστε με πληθυσμούς
ιδιαίτερα ευπαθείς και σε χώρους στους οποίος ήδη λαμβάνονται αυστηρά μέτρα
όπως, για παράδειγμα, οι φυλακές. Η φύση της δουλειάς μας είναι τέτοια που
Σύλλογος Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ πραγματοποιούνται ομάδες ομαδικές συνεδρίες καθημερινά με πολλά άτομα σε μικρούς χώρους, ενώ υπάρχουν πολλές Θεραπευτικές Κοινότητες διαμονής.

Θεωρούμε πως η ανακοίνωση συγκεκριμένου σχεδίου δράσης για την προστασία
εργαζόμενων, μελών των προγραμμάτων και ληπτών υπηρεσιών, και επιβεβλημένη
είναι και έχει καθυστερήσει και χρειάζεται να ανακοινωθεί άμεσα.
Άμεσα επίσης
πρέπει να τροφοδοτηθούν οι μονάδες με υλικά ατομικής προστασίας και να
ενταθούν οι υπηρεσίες καθαριότητας και απολύμανσης των χώρων σε καθημερινή
βάση.

Χρειάζονται επίσης σαφείς οδηγίες για το πώς θα εφαρμοστούν συγκεκριμένα τα
μέτρα
που ανακοινώθηκαν και για την παραμονή των παιδιών των εργαζομένων
στο σπίτι αλλά και για τους εργαζόμενους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, όπως
αυτοί με χρόνια προβλήματα υγείας ή σε ανοσοκαταστολή, για τους οποίους
επίσης υπάρχει οδηγία για την παραμονή στο σπίτι.

O Πρόεδρος Ο Γραμματέας

Δημ.Κολοκάθης Δημ.Γιαννάτος

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕ ΔΣ ΚΕΘΕΑ

Την Παρασκευή 24/1 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων με  το ΔΣ του Οργανισμού μετά από αίτημα που είχαμε αποστείλει στις 2/12/2019.  Ήταν μια συνάντηση δύσκολη, με εντάσεις σε κάποιες στιγμές και η συζήτηση κύλισε κάπως άναρχα, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο μετά από όλα όσα έχουν συμβεί από τις 30/9, με την έκδοση της ΠΝΠ.

Τέθηκε το θέμα της της συμμετοχής του Συλλόγου, ως παρατηρητής, στην Ομάδας Εργασίας για τον Οργανισμό του ΚΕΘΕΑ, η οποία θα εκπονήσει σχέδιο για με τον κανονισμό λειτουργίας και το οργανόγραμμα του ΚΕΘΕΑ. Μεταφέραμε τη θέση του Συλλόγου ότι θα πρέπει να γίνουν σεβαστό το κανονιστικό πλαίσιο του Κανονισμού Εργασίας, ο οποίος είναι προϊόν Συλλογικής Σύμβασης. Οποιαδήποτε αλλαγή στα όσα προβλέπονται σε αυτόν, δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα συλλογικής διαπραγμάτευσης. Καμία μονομερής αλλαγή των όρων του Κανονισμού δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τους εργαζόμενους, καθώς θα έπληττε την ουσία των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όχι μόνον στο ΚΕΘΕΑ, αλλά γενικότερα στη χώρα. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι εργαζόμενοι θα αναγκαστούν να υπερασπιστούν με όλα τα μέσα που διαθέτουν, νομικά και διεκδικητικά, τις Συλλογικές Συμβάσεις, γεγονός που θα φέρει πάλι το ΚΕΘΕΑ στο επίκεντρο της κοινωνικής και πολιτικής αντιπαράθεσης. Μετά από μια μακρά συζήτηση, η Πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας, κ. Λεομπίλλα, δεσμεύτηκε ότι θα εισηγηθεί τη συμμετοχή του Συλλόγου στις εργασίες της Ομάδας ώστε να τοποθετηθούν και τα υπόλοιπα μέλη της και να αποφασιστεί ή όχι η συμμετοχή των εργαζομένων.

Ζητήθηκε να διασαφηνιστεί η θέση της Διοίκησης για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις που βρίσκονται στη φάση της Μεσολάβησης στον ΟΜΕΔ. Σημειωτέο ότι η Μεσολάβηση έχει ήδη κλείσει για τη Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με διαπίστωση άρνησης συμμετοχής από την Διοίκηση του Οργανισμού ενώ η τελευταία συνάντηση για τον Κανονισμό Εργασίας είναι προγραμματισμένη για τις 29/1. Σε περίπτωση μη προσέλευσης της Διοίκησης, η Μεσολάβηση θα κλείσει με τον ίδιο τρόπο. Στη συνέχεια, με βάση τις αποφάσεις των συνελεύσεων, θα προσφύγουμε μονομερώς στη Διαιτησία, διαδικασία που θα καταλήξει σε απόφαση Συλλογικής Σύμβασης και Κανονισμού Εργασίας υποχρεωτικές για τα δύο μέρη. Από την πλευρά του ΔΣ του Οργανισμού μας ζητήθηκε να ξαναστείλουμε τις προτάσεις μας – πράγμα που ήδη κάναμε – και, αφού έγινε προσπάθεια να αμφισβητηθεί η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων, δηλώθηκε ότι θα εξετάσουν εκ νέου το θέμα, ενώ θα πρέπει να ενημερωθεί και η πολιτική ηγεσία. 

Σχετικά με τη συνεδρίαση του ΣΠΟΚ μέσω της διαδικασίας συλλογής υπογραφών, όπως προβλέπεται από τον κανονισμό λειτουργίας του Οργάνου, ζητήσαμε την άμεση σύγκλησή του, καθώς τα θέματα πολιτικής που προκύπτουν από το κείμενο του Εθνικού Συντονιστή αλλά και η επίλυση των προβλημάτων που δημιουργούνται με την μη λειτουργία των  Επιτροπών Δεοντολογίας και Εξωϋπηρεσιακής Απασχόλησης επιβάλουν τη συνεδρίαση του Οργάνου. Η παρέμβαση του Συλλόγου φάνηκε, κατά τη διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε, να έχει αποτέλεσμα και δημιουργήθηκε μια σύγκληση για τη συνεδρίαση του Οργάνου.

Ο Πρόεδρος του ΔΣ δήλωσε ότι προτίθεται να στείλει επιστολή από το ΚΕΘΕΑ για του εργαζόμενους του ΟΑΕΔ με το πρόγραμμα των 5.500 στο Υπουργείο Εργασίας για να στηρίξει την ανανέωση των Συμβάσεων καθώς θα δημιουργηθούν δυσεπίλυτα κενά στον Οργανισμό. Υπήρξε μεγάλη συζήτηση και για τα δικαιώματα των εργαζόμενων του ΟΑΕΔ (άδειες, προϋπηρεσία) και των δύο προγραμμάτων και θα υπάρξει συγκεκριμένο υπόμνημα από το Σύλλογο σε μια προσπάθεια να επιλυθεί το θέμα.  Για τα μπλοκάκια και τα εργασιακά τους δικαιώματα, φάνηκε να γίνεται κατανοητό το πρόβλημα και θα επανέλθουμε για τη διευθέτησή του στη βάση των θέσεων του Συλλόγου για πλήρη εφαρμογή της Συλλογικής Σύμβασης και του Κανονισμού Εργασίας.

Όσον αφορά στο δικαίωμα συμμετοχής των επιμορφωτών στις εσωτερικές προκηρύξεις θέσεων, για την οποία έχει ήδη ασκηθεί αγωγή από 42 συναδέλφους ενάντια στο ΚΕΘΕΑ, με την υποστήριξη του Συλλόγου Εργαζομένων και εκδικάζεται τον Φεβρουάριο, μας ζητήθηκε να κάνουμε μια προσπάθεια να επιλυθεί συναινετικά το θέμα με διαμεσολάβηση μέλους του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ πριν τη δίκη. Ο Σύλλογος Εργαζομένων θα ανταποκριθεί στο κάλεσμα αυτό προκειμένου να λήξει – με τον ένα ή τον άλλο τρόπο – ένα ζήτημα απαράδεκτης διάκρισης που υφίσταται μια κατηγορία προσωπικού.

Η συνάντηση με το ΔΣ του ΚΕΘΕΑ ήταν ένα βήμα που έπρεπε να γίνει, στο πλαίσιο των αποφάσεων των συνελεύσεων για την προάσπιση της καλής λειτουργίας του ΚΕΘΕΑ, διατηρώντας τις εκφρασμένες θέσεις του Συλλόγου για το πώς πρέπει να συγκροτείται η διοίκηση του Οργανισμού. Μας τονίστηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της συνάντησης πως η καλή λειτουργία του ΚΕΘΕΑ είναι και το μοναδικό μέλημα του νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Από την πλευρά μας θα τηρήσουμε αυτά για τα οποία δεσμευτήκαμε και ελπίζουμε σε μιαν αντίστοιχη στάση της Διοίκησης.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΣ, Αθήνα 29 Ιανουαρίου 2020

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Ή ΕΛΕΓΧΟΣ;

Άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Εποχή στις 29/12/2019

Η κυβέρνηση προχώρησε πρόσφατα στην αλλαγή του τρόπου διοίκησης του ΚΕΘΕΑ με πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Tο εκλεγμένο και άμισθο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού αντικαθίσταται με ένα διορισμένο και, ίσως, έμμισθο. Η αναμφίβολα αυταρχική παρέμβαση αιτιολογήθηκε με το επιχείρημα της λογοδοσίας. Ότι δηλαδή αυτός που δίνει τα χρήματα οφείλει να ελέγχει το πού και πώς χρησιμοποιούνται και αυτό δεν μπορεί να επιτυγχάνεται παρά μόνον μέσω του ελέγχου της διοίκησης των οργανισμών. Το ΚΕΘΕΑ ήταν, με αυτή την έννοια, μια ανωμαλία στην κανονικότητα του κυβερνητικού ελέγχου σε όλους τους υπόλοιπους οργανισμούς και με την κατάληψή του από την κυβέρνηση αποκαταστάθηκε η κανονικότητα.

Η κόκκινη κλωστή με την τοπική κοινωνία

Από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, για πάνω από τρεις δεκαετίες το ΚΕΘΕΑ αναπτύχθηκε σε σημείο να διαθέτει πάνω από 110 μονάδες σε 17 πόλεις, αναπτύσσοντας δράσεις πρόληψης, έγκαιρης παρέμβασης, θεραπείας, επανένταξης και οικογενειακής υποστήριξης για κάθε είδους εξάρτηση: ναρκωτικά, διαδίκτυο, τζόγο, αλκοόλ. Ταυτόχρονα, συνέβαλε τα μέγιστα στη διερεύνηση του φαινομένου των εξαρτήσεων στην Ελλάδα και στην εκπαίδευση των στελεχών του συνόλου των φορέων στο πεδίο.
Η λογική με την οποία πραγματοποιήθηκε η εγκατάσταση των μονάδων στην τοπική κοινωνία, η κόκκινη κλωστή που τις νοηματοδοτούσε και τις έκανε λειτουργικές, ήταν η συνεργασία με την ίδια την τοπική κοινωνία, η διερεύνηση των αναγκών της, η σύμπραξη με τους τοπικούς θεσμούς και κυρίως την αυτοδιοίκηση για τη λειτουργία, τη στελέχωση και τις υποδομές των μονάδων αυτών. Λειτουργώντας με αυτόν τον τρόπο, κατάφερε να καλύψει σε σημαντικό βαθμό το σύνολο της χώρας με εστιασμένες στην τοπική πραγματικότητα, διαφοροποιημένες δηλαδή ανάλογα με τις ανάγκες, υπηρεσίες αντιμετώπισης των εξαρτήσεων. Δεν είναι τυχαίο που η Ένωση Περιφερειών παρείχε μια ηχηρή υποστήριξη στην μέχρι τώρα λειτουργία του ΚΕΘΕΑ, παρότι η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της ανήκουν στην κυβερνητική παράταξη.
Αυτό βέβαια έχει ως προϋποθέσεις τη διοικητική αυτονομία και τη συμμετοχική διοίκηση στο εσωτερικό του Οργανισμού. Με όλα του τα προβλήματα, που οι εργαζόμενοι είχαμε πολλές φορές φορές αναδείξει και αγωνιζόμασταν να ξεπεράσουμε με περισσότερη συμμετοχή και δημοκρατία, ιδιαίτερα μετά τον μνημονιακό Αρμαγεδδώνα, το ΚΕΘΕΑ διατηρούσε στα παραπάνω στοιχεία μια συναίνεση που του επέτρεπε να έχει μια εντυπωσιακή ανάπτυξη σε εθνικό επίπεδο, όντας προσδεμένο στις τοπικές κοινωνίες.

Αποδυνάμωση

Η κυβερνητική παρέμβαση, αυταρχική με τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε εν κενώ διαλόγου και προσπαθώντας να νομιμοποιηθεί εκ των υστέρων διαβάλλοντας τον Οργανισμό, θα αποδυναμώσει το ΚΕΘΕΑ ακριβώς εκεί: στη δυνατότητά του να συμβάλει στη δημόσια υγεία με τον τρόπο που το έκανε μέχρι τώρα, με τελικό χαμένο την ίδια την κοινωνία. Καταργώντας την αυτονομία του, του αφαιρεί τη δυνατότητα να αναπτύσσεται σε συνέργεια με την κοινωνία. Το καθιστά δέσμιο της πολιτικής σκοπιμότητας της εκάστοτε διακυβέρνησης σε αντίθεση με την αναγκαιότητα στο χώρο της δημόσιας υγείας για μακροχρόνιο σχεδιασμό δράσεων και υπηρεσιών που απαντούν σε πραγματικές ανάγκες.
Οι φόβοι που έχουν από παντού εκφραστεί για τη λειτουργία του ΚΕΘΕΑ μετά την ΠΝΠ φαίνεται να ενισχύονται από τη συμπεριφορά της νέας διοίκησης. Μέχρι σήμερα, το νέο διοικητικό συμβούλιο διοικεί αποκομμένο και αδιαφανώς, μέσω των αυστηρά απολύτως απαραίτητων θεσμικών οργάνων. Δεν έχει επικοινωνήσει τίποτα για το σχεδιασμό του και δεν έχει πραγματοποιήσει καμία συνάντηση με τους εργαζόμενους παρότι έχει εγγράφως ζητηθεί. Δεν παραστάθηκε δε, ούτε καν ειδοποίησε ότι δεν θα παρασταθεί, στον ΟΜΕΔ, όπου βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία της συλλογικής διαπραγμάτευσης για κανονισμό και συλλογική σύμβαση εργασίας!

Στους ώμους μας

Η αναστάτωση που έχει προκληθεί στους εργαζόμενους και τα μέλη του, το ρήγμα εμπιστοσύνης που έχει προκαλέσει η σπίλωση του Οργανισμού στην κοινωνία, η αβεβαιότητα για τις προθέσεις της νέας διοίκησης, προκαλούν έμφραγμα στο ΚΕΘΕΑ.
Οι εργαζόμενοι έχουμε αναλάβει να πάρουμε στους ώμους μας τη λειτουργία των μονάδων προς όφελος των εξυπηρετούμενων και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για έναν σύγχρονο και δημοκρατικό οργανισμό δημόσιας υγείας. Είχαμε προτείνει, κατά τη διάρκεια της κρίσης που προκάλεσε η κυβερνητική παρέμβαση στο ΚΕΘΕΑ, τη συγκρότηση της διοίκησης του Οργανισμού με σύγχρονο και συμμετοχικό τρόπο που θα βελτίωνε τη λειτουργία του και θα αναβάθμιζε τη διασύνδεσή του με την κοινωνία.
Προτείναμε και εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε, τη θεσμοθέτηση ενός διοικητικού συμβουλίου που θα περιλαμβάνει μέλη που θα ορίζονται από την πολιτεία, μέλη που θα εκλέγονται από την ευρεία γενική συνέλευση του ΚΕΘΕΑ, εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζόμενων, της κοινωνικής επανένταξης και των συλλόγων οικογένειας και φίλων και μέλη που θα εκπροσωπούν την επιστημονική κοινότητα και την αυτοδιοίκηση. Με άλλα λόγια, θέλουμε έναν οργανισμό δημόσιας υγείας ανοιχτό, δημοκρατικό, με ισχυρή εποπτεία από την πολιτεία, την κοινωνία και τους πολίτες στους οποίους απευθύνεται.
Αντί αυτού, δυστυχώς η κυβέρνηση επέλεξε τη λογική του ασφυκτικού κομματικού ελέγχου, επιβάλλοντας μια διοίκηση που δεν λογοδοτεί παρά μόνον στην ίδια, παραμερίζοντας τους εργαζόμενους, τους εξυπηρετούμενους τις τοπικές κοινωνίες και την επιστημονική κοινότητα. Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες που μας αναλογούν.

Δημήτρης Κολοκάθης,
Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στο ΚΕΘΕΑ

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Συνέντευξη στον Νίκο Ταυρή που δημοσιεύτηκε στον Δρόμο της Αριστεράς στις 23/11/2019.

Tο θέμα του ΚΕΘΕΑ είναι στην επικαιρότητα εδώ και δύο περίπου μήνες, από τη στιγμή που η κυβέρνηση αποφάσισε, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, να καταργήσει το αυτοδιοίκητο του Οργανισμού. Ο Δρόμος, που έχει παρακολουθήσει ως τώρα αρκετά στενά το θέμα, παρουσιάζει σήμερα μια συνέντευξη με τον πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων του ΚΕΘΕΑ, Δημήτρη Κολοκάθη. Ο Δ. Κολοκάθης εξηγεί ότι η κυβερνητική παρέμβαση βρήκε τους εργαζόμενους «σε μια μεγάλη προσπάθεια για να αμβλυνθούν τα προβλήματα της δεκαετούς κρίσης» και υποστηρίζει ότι ο δημόσιος λόγος για το ΚΕΘΕΑ εκφέρεται με τρόπο που σχετίζεται «με την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα και αντιπαράθεση». «Το διορισμένο διοικητικό συμβούλιο λειτουργεί ως ξένο σώμα στον οργανισμό» αναφέρει ακόμα, ενώ τονίζει ότι «η δημοκρατική και συμμετοχική συγκρότηση των δημόσιων οργανισμών είναι απαραίτητο στοιχείο μιας δημοκρατικής κοινωνίας και ουσιαστικό πεδίο συνδικαλιστικής δράσης των εργαζομένων».

  • Τελικά, κύριε Κολοκάθη, γιατί η κυβέρνηση παρενέβη τόσο άγαρμπα στο ΚΕΘΕΑ και πού αποσκοπεί η κατάργηση του αυτοδιοίκητου χαρακτήρα του οργανισμού;

Η διαδικασία εκλογής νέου ΔΣ του Οργανισμού που ήταν προγραμματισμένη για τις 13/10 και η υποψηφιότητα της κ. Δημητρίου για τη θέση του Προέδρου αποτέλεσε την αιτία της παρέμβασης με ΠΝΠ μιας και δεν υπήρχε χρόνος για να ακολουθηθεί η κανονική νομοθετική λειτουργία. Το γεγονός ωστόσο ότι μια κυβέρνηση επιτρέπει στον εαυτό της να χρησιμοποιήσει αυτή τη διαδικασία για έναν τέτοιο λόγο φέρνει στην επιφάνεια μιαν αυταρχική αντίληψη περί ελέγχου του δημόσιου χώρου, ο οποίος νομιμοποιείται από την ανάληψη της διακυβέρνησης και μόνο. Εάν δεν υπήρχε αυτή η αντίληψη, δεν θα ήταν δυνατή αυτού του τύπου η παρέμβαση.

  • Εργάζεστε σίγουρα σε έναν δύσκολο χώρο, αυτόν της απεξάρτησης. Σε τι κατάσταση βρήκε η κυβερνητική παρέμβαση το προσωπικό του ΚΕΘΕΑ;

Σε μια μεγάλη προσπάθεια για να αμβλυνθούν τα προβλήματα της δεκαετούς κρίσης. Εδώ και ενάμιση χρόνο βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις για συλλογικές συμβάσεις με στόχευση την άρση των πολλαπλών διαιρέσεων του προσωπικού, τον εκδημοκρατισμό του οργανισμού, τη βελτίωση της εργασιακής συνθήκης και την προστασία της οικογενειακής ζωής των εργαζομένων.

  • Είπατε στην Επιτροπή της Βουλής ότι ως εργαζόμενοι αισθάνεστε σαν τον βάτραχο ανάμεσα σε βουβάλια που τσακώνονται. Ποια ακριβώς είναι τα βουβάλια, ποιες είναι οι διαμάχες που εκτυλίσσονται και νιώθετε ότι σας επηρεάζουν;

Προσπάθησα με μια εικόνα να αποδώσω, σε ένα πρώτο επίπεδο, την αίσθηση των εργαζόμενων για τα όσα συνέβησαν. Την επίγευση μιας πραγματικότητας όπου η κυβερνητική παρέμβαση και όλος ο μετέπειτα δημόσιος λόγος για το ΚΕΘΕΑ πραγματοποιήθηκε και αναπτύχθηκε για λόγους που σχετίζονται με την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα και αντιπαράθεση και όχι για τα πραγματικά προβλήματα του Οργανισμού, των εξαρτήσεων και της δημόσιας υγείας γενικότερα.

  • Δηλώθηκε από την κυβέρνηση στη Βουλή ότι δεν υπάρχει εθνική στρατηγική για την απεξάρτηση. Στην ίδια συνεδρίαση, αναγγέλθηκε ότι θα αξιολογήσει το ΚΕΘΕΑ επιτροπή υπό τον Εθνικό Συντονιστή για τα Ναρκωτικά, ο οποίος παραμένει χρόνια σε αυτή τη θέση. Έχει εκείνος κάποια ευθύνη για την έλλειψη στρατηγικής; Στρατηγική υπάρχει τελικά;

Εδώ τίθενται καίρια ζητήματα, στον πυρήνα του προβληματισμού για τη δημόσια υγεία. Η κατάρτιση εθνικής στρατηγικής και εθνικού σχεδίου δράσης για την εφαρμογή της, είναι μια διαδικασία εμπλέκει την κοινωνία, τους θεσμικούς της εκπροσώπους και τους εξειδικευμένους οργανισμούς σε μια διαδικασία διαλόγου που θα καταλήξει στις αρχές, το σκοπό του στόχους και τα μέσα για τις εξαρτήσεις. Ο ρόλος του Εθνικού Συντονιστή είναι κομβικός ως προς το συντονισμό αυτού του διαλόγου αλλά και στην εφαρμογή του σχεδιασμού που θα προκύψει. Με αυτήν την έννοια, είναι αλήθεια ότι υπάρχει σημαντικό έλλειμμα στρατηγικής και σχεδιασμού στο πεδίο των εξαρτήσεων. Υπάρχουν βέβαια τα επιμέρους σχέδια δράσης του κάθε οργανισμού, αλλά αυτά δεν ενσωματώνονται σε μια στρατηγική κατά την παραπάνω έννοια. Σε αυτό το πλαίσιο, δύσκολα μπορεί να κατανοήσει κανείς το πώς θα αξιολογηθούν οι Οργανισμοί, καθώς απουσία εθνικής στρατηγικής και σχεδίου σημαίνει ταυτόχρονα και απουσία κριτηρίων αξιολόγησης. Μένει πραγματικά να δούμε με ποιον τρόπο θα αναλάβει ο Εθνικός Συντονιστής ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα.

  • Τι γίνεται τελικά με τις εξαρτήσεις; Είναι πράγματι στο στόχαστρο τα λεγόμενα στεγνά προγράμματα; Δίνεται βάρος σε πολιτικές αποποινικοποίησης ή και αποδοχής της χρήσης ως «δικαίωμα»; Στα θέματα αυτά φαίνεται να υπάρχουν και τομές οριζόντια στα περισσότερα κόμματα. Πώς διαμορφώνεται σήμερα η κατάσταση;

Πρόκειται για ζητήματα εξαιρετικά σύνθετα, τα οποία, στον απλουστευτικό πολιτικό λόγο που περισσεύει στην εποχή μας, λειτουργούν περισσότερο «συνθηματολογικά» και, συνεπώς, διαστρεβλωτικά. Για παράδειγμα, οι πολιτικές αποποινικοποίησης της χρήσης, πρακτική που ισχύει εδώ και πολύ καιρό στην Ελλάδα, δεν συνδέονται ευθέως ούτε με την εναντίωση στα λεγόμενα στεγνά προγράμματα ούτε με τον λεγόμενο «δικαιωματισμό». Και αυτό ισχύει παρά το ότι πολλοί που εναντιώνονται στη λογική των στεγνών προγραμμάτων ή στην ανάπτυξη μιας λογικής πρόταξης των ατομικών δικαιωμάτων προσπαθούν να τα συνδέσουν. Ας το θέσουμε διαφορετικά: η εξάρτηση δεν είναι δικαίωμα, με την έννοια του ατομικού δικαιώματος, δεν είναι όμως και έγκλημα. Τα προγράμματα που εστιάζουν στη θεραπεία των εξαρτημένων δεν επηρεάζονται επίσης, στη θεραπευτική τους πρόταση, από το εάν η χρήση είναι νόμιμη η παράνομη. Είτε πρόκειται για το νόμιμο αλκοόλ, είτε για την παράνομη κοκαΐνη, τα στεγνά προγράμματα υποδέχονται τους ανθρώπους που θέλουν να απεξαρτηθούν. Ανέκαθεν άλλωστε η άποψη του ΚΕΘΕΑ είναι ότι ο εξαρτημένος δεν έχει καμία δουλειά στη φυλακή και ότι καθήκον της πολιτείας είναι να τον οδηγήσει στις δομές απεξάρτησης, να τον φροντίσει δηλαδή. Ας μου επιτραπούν, στο λίγο χώρο μιας τέτοιας συνέντευξης, δύο παρατηρήσεις. Αυτό που ισχύει για τα στεγνά προγράμματα, ισχύει, θεωρώ, και για τα προγράμματα υποκατάστασης. Επιπλέον, η προσπάθεια δημιουργίας τεχνητής και αντιεπιστημονικής αντιπαλότητας μεταξύ στεγνών προγραμμάτων και υποκατάστασης, οφείλεται περισσότερο σε στρατηγικές προώθησης προσώπων και συμφερόντων παρά στην πραγματικότητα εργαζομένων και ωφελούμενων. Η δεύτερη παρατήρηση: αποποινικοποίηση της χρήσης και ελεύθερη διακίνηση ουσιών δεν ταυτίζονται και δεν αποτελούν το ένα ευθεία συνέπεια του άλλου. Η διεθνής πρακτική και ο επιστημονικός διάλογος αρκεί για να μας πείσει.

  • Έχετε χαρακτηρίσει το Δ.Σ. που όρισε η Ν.Δ. «κομματικό». Πού το βασίζετε και ποια η μέχρι τώρα στάση του; Έχει ήδη εγκατασταθεί στον φορέα; Τι συμβαίνει σήμερα;

Ο χαρακτηρισμός «κομματικό» ισχύει γιατί είναι μια πραγματικότητα. Τα μέλη του έχουν, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ισχυρούς δεσμούς με το κυβερνών κόμμα, είτε ως μέλη του, είτε ως υποψήφιοι στους συνδυασμούς του, είτε ως στελέχη υπουργείων. Αυτό δεν είναι από μόνο του απαξιωτικό γεγονός. Το χαρακτήρισα έτσι σε αντιδιαστολή με τη λογική των εκλεγμένων διοικητικών συμβουλίων του ΚΕΘΕΑ, στα οποία συνυπήρχαν μέλη με διαμετρικά αντίθετες πολιτικές ή ακόμα και κομματικές ταυτότητες, με μόνη σύνδεση τη διάθεσή τους να υπηρετήσουν μια συγκεκριμένη λογική ενός ανεξάρτητου δημόσιου οργανισμού. Αυτό που συμβαίνει σήμερα, είναι ότι, προς το παρόν, το διορισμένο διοικητικό συμβούλιο λειτουργεί ως ξένο σώμα στον οργανισμό, πράγμα απολύτως φυσιολογικό. Η βίαιη κατάργηση ενός επιτυχημένου τρόπου λειτουργίας και η επιβολή νέας διοίκησης έχει τραυματίσει σοβαρά τον οργανισμό και το «συλλογικό αίσθημα» των εργαζομένων, των ωφελούμενων και των οικογενειών τους. Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό επίσης. Είναι δεδομένο πως το ΚΕΘΕΑ εισέρχεται βίαια σε μια σοβαρότατη κρίση ταυτότητας, λειτουργίας και αντιπροσώπευσης και πρέπει ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν.

  • Η διορισμένη αντιπρόεδρος του Δ.Σ. κα Λεομπίλλα έχει πρωταγωνιστήσει σε επιθέσεις απαξίωσης του ΚΕΘΕΑ και του έργου του. Πώς έρχεται σήμερα να το διοικήσει;

Είναι όντως ένα σημαντικό θέμα. Η νέα διοίκηση έρχεται σε έναν οργανισμό που, σύμφωνα με τη ίδια αλλά και τον κ. Υπουργό έχει εξαιρετικούς εργαζόμενους και μεγάλο έργο. Η κ. Λεομπίλλα έχει όντως εκφράσει σημαντικές ενστάσεις για τις πρακτικές, το μοντέλο και τη λειτουργία του οργανισμού, ενίοτε χρησιμοποιώντας ρητορική που μπορεί να χαρακτηριστεί επιθετική. Υπάρχει εδώ μια αντίφαση που όμως θα πρέπει η ίδια να υπερβεί στο νέο ρόλο που της ανατέθηκε και να εξηγήσει.

  • Μπορεί να ανατραπεί η κατάσταση που έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση στο ΚΕΘΕΑ, και με ποιες προϋποθέσεις;

Δύσκολη ερώτηση. Ως εργαζόμενοι τι πρέπει να κάνουμε από δω και πέρα; Αυτό νομίζω είναι που μπορώ να απαντήσω από τη θέση μου ως εκπρόσωπος του Συλλόγου. Τρία πράγματα ταυτόχρονα: Διατηρούμε στο ακέραιο τη θέση μας περί ανεξάρτητων, δημόσιων και δημοκρατικά οργανωμένων οργανισμών στο χώρο της δημόσιας υγείας και αγωνιζόμαστε για την αποκατάστασή τους. Διατηρούμε σε λειτουργία τις δομές μας και τη δουλειά με τους θεραπευόμενους, τις οικογένειές τους και την ευρύτερη κοινότητα. Αντιστεκόμαστε σε κάθε προσπάθεια που αμέσως ή εμμέσως απαξιώνει τη δουλειά, τη συμμετοχική λογική και τη δημοκρατική συγκρότηση του ΚΕΘΕΑ όπως κάναμε μέχρι τώρα.

  • Δεν είναι συνηθισμένο ένας σύλλογος εργαζομένων να υπερασπίζεται τον ίδιο τον οργανισμό του. Δίνετε έμφαση στα θέματα της δημοκρατίας, των αξιών, της προσφοράς στην κοινωνία. Γιατί συμβαίνει αυτό; Σε μια περίοδο γενικής απαξίωσης του συνδικαλισμού, μπορεί να υπάρξει μια διαφορετική στάση;

Νομίζω ότι ως Σύλλογος επιδεικνύουμε ήδη μια διαφορετική στάση από αυτό που έχουμε στο νου μας ως συνδικαλισμό σήμερα και με αυτήν την έννοια μπορεί να υπάρξει μια διαφορετική στάση των σωματείων, όπως ρωτάτε. Αυτό βέβαια οφείλεται σε συγκεκριμένες συνθήκες, αντικειμενικές και υποκειμενικές. Μεταξύ πολλών τέτοιων παραμέτρων, επιτρέψτε μου να εστιάσω σε μία μόνο, την οποία θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική, τόσο στο μικρό όσο και στο μεγάλο επίπεδο. Ο τρόπος συγκρότησης των οργανισμών, των χώρων εργασίας, έχει μια σχετική σύνδεση με τον τρόπο με τον οποίο συγκροτούνται και οι συνδικαλιστικοί θεσμοί. Δεν θα ήταν δυνατόν σε έναν οργανισμό που συγκροτείται στη βάση συγκεκριμένων αξιών και δημοκρατικών λειτουργιών αυτοδιαχείρισης να μπορεί να λειτουργήσει ένα σωματείο συντεχνιακής αντίληψης σε τόσο μαζικό επίπεδο όπως το δικό μας. Ταυτόχρονα, η μαζική και δημοκρατική λειτουργία του Συλλόγου είναι αυτή που έθετε συνεχώς τον οργανισμό το πρόταγμα για εμβάθυνση και επέκταση της δημοκρατικής του συγκρότησης. Είμαστε οι τελευταίοι που θα λέγαμε ότι το ΚΕΘΕΑ δεν είχε προβλήματα τη λειτουργία του. Πολλές φορές εμείς οι ίδιοι είχαμε διαχρονικά αντιταχθεί σε αυταρχικές και διαιρετικές λογικές διοίκησης του οργανισμού. Ποτέ όμως δεν θεωρήσαμε πως η θεραπεία των προβλημάτων αυτών είναι μια αυθαίρετα διορισμένη διοίκηση, αποκομμένη από το σώμα των οργανισμών. Τέτοιες διοικήσεις, οι οποίες είναι διαχρονικά η κανονικότητα δυστυχώς στη χώρα, δεν υπηρετούν την απαιτητέα λογοδοσία αλλά τον πολιτικό έλεγχο του δημόσιου χώρου. Με αυτήν την έννοια η δημοκρατική και συμμετοχική συγκρότηση των δημόσιων οργανισμών είναι απαραίτητο στοιχείο μιας δημοκρατικής κοινωνίας και ουσιαστικό πεδίο συνδικαλιστικής δράσης των εργαζομένων.

ΠΕΡΙ ΤΕΡΑΤΩΝ

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ κ. ΖΑΦΕΙΡΙΔΗ

«Κατά την εποχή που αναφέρεται το άρθρο (1993 – 1994), ο κ. Ζαφειρίδης δεν ήταν πλέον σε θέση να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της νευραλγικής θέσης του Διευθυντή ΚΕΘΕΑ (…) Μετά από μια περίοδο προβλημάτων στον τρόπο με τον οποίο ασκούσε το ρόλο του, η κατάσταση οξύνθηκε, (…) με αποτέλεσμα ο κ. Ζαφειρίδης να μην συγκεντρώνει πλέον την εμπιστοσύνη και το σεβασμό του προσωπικού. (…) Ως εκ τούτου, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΕΘΕΑ θεώρησε αναγκαία την αντικατάσταση του κ. Ζαφειρίδη.» Θεοχάρης Τζάλλας, Περιοδικό ΑΝΤΙ (Τεύχος 698/29.10.1999)

Αυτά αναφέρονται από τον Χάρη Τζάλλα, τότε Πρόεδρο του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ σχετικά με την απομάκρυνση του κ. Ζαφειρίδη και με αυτήν την έννοια η αναφορά στο δελτίο τύπου του Συλλόγου είναι ακριβής. Δεν θεωρώ απαραίτητο να προστεθεί τίποτα παραπάνω για μια ιστορία τόσο παλιά. Άλλωστε πάρα πολλοί εργαζόμενοι στο ΚΕΘΕΑ μετρούν περισσότερα χρόνια από αυτά του κ. Ζαφειρίδη στον Οργανισμό και έχουν συμβάλει τα μέγιστα στο να τον κάνουν αυτό που είναι σήμερα.

Η κριτική ωστόσο που ασκεί ο κ. Ζαφειρίδης στο ΚΕΘΕΑ είναι ενδιαφέρουσα στο θεωρητικό της επίπεδο για πολλούς λόγους, ένας εκ των οποίων είναι η συμμετοχική και δημοκρατική συγκρότηση των οργανισμών όπως το ΚΕΘΕΑ. Αυτό που ισχυρίζεται ο συγγραφέας είναι πως το ΚΕΘΕΑ μεγάλωσε, έγινε γραφειοκρατικό και απρόσωπο και τα όργανα που ήταν η σημαία της αυτοδιοίκησής του, η Γενική Συνέλευση και το Συμβούλιο Πολιτικής δεν μπορούσαν πλέον να λειτουργήσουν όπως απαιτούσε η ιδρυτική φιλοσοφία των θεραπευτικών κοινοτήτων.

Στον πυρήνα της φιλοσοφίας αυτής, βρίσκεται, κατά τον κ. Ζαφειρίδη, η θεώρηση πως η δουλειά με τους εξαρτημένους απαιτεί μια ιεραποστολικού τύπου ολοκληρωτική προσήλωση των εργαζομένων στο έργο τους, αφήνοντας στην άκρη την προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική τους ανάπτυξη. Αυτή η αντίληψη έθετε τον εργαζόμενο στο κέντρο της θεραπευτικής διαδικασίας υπό την έννοια ότι λειτουργούσε ως αντεστραμμένο πρότυπο: αντί με το παράδειγμά του ο εργαζόμενος να «οδηγεί» τον εξαρτημένο προς την κοινωνία, υποτάσσεται στον συμβολοποιημένο μικρόκοσμο της θεραπευτικής κοινότητας, θεσπίζοντας ως πραγματικότητα αυτό που όφειλε να είναι μέθοδος.

Δυο πράγματα συνεπάγονται από αυτή τη θέση. Καταρχάς, υπό το πρίσμα των παραπάνω, οι εργασιακές διεκδικήσεις των εργαζομένων μετατρέπονται αυτομάτως σε συντεχνιακές αντιδράσεις, οι οποίες είναι εξ ορισμού αντίθετες με τη φιλοσοφία της θεραπευτικής κοινότητας. Η απαίτηση για διαχωρισμό επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, για ικανοποιητική αμοιβή, για προστασία του ελεύθερου χρόνου ή για σεβασμό της προσωπικότητας των εργαζομένων αντιμετωπίζονται εχθρικά. Τραγικό παράδειγμα της ακραίας αυτής αντιστροφής, αποτελεί η πρόταση του κ. Ζαφειρίδη να αποτρέψει την εμφάνιση του συνδρόμου επαγγελματικής εξουθένωσης των εργαζομένων, που αναγκαστικά επέφερε η θέση του για την εργασία ως αποστολή, όχι βελτιώνοντας τις συνθήκες αλλά αλλάζοντας εργαζόμενους ανά δεκαετία.

Το δεύτερο κρίσιμο ζήτημα είναι αυτό του μεγέθους. Από ένα σημείο ανάπτυξης και μετά, κάθε οργανισμός δημιουργεί μια κρίσιμη μάζα η οποία αλλάζει τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά. Στην προκειμένη περίπτωση, καθώς το ΚΕΘΕΑ αναπτυσσόταν, άφηνε πίσω του το μέγεθος εκείνο που επέτρεπε τη διαχείρισή του ως μικρή κοινότητα, μέσω των διαπροσωπικών σχέσεων. Η ανάπτυξή του επέβαλε την άσκηση πολιτικών προσωπικού, την ανάπτυξη ενός μηχανισμού διοίκησης και τη δημιουργία ρυθμιστικών πλαισίων, θεσμών και κανόνων λειτουργίας.

Όλα αυτά βέβαια θρυμματίζουν τη δυνατότητα προσωπικού ελέγχου του κάθε οργανισμού από τον χαρισματικό του ηγέτη. Έτσι, και στο ΚΕΘΕΑ, γεννούν την κρίση, διαμορφώνουν το έδαφος για την ίδρυση του Συλλόγου Εργαζομένων και οδηγούν στη σύγκρουση και την αλλαγή διοίκησης. Ταυτόχρονα εξελίσσεται ο Οργανισμός τόσο σε επίπεδο εύρους παροχής υπηρεσιών όσο και σε καινοτόμες πρακτικές, περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένες και χωρίς να λείπουν φυσικά τα προβλήματα.

Ο Σύλλογος Εργαζομένων, από την πλευρά του, δεν έπαψε ποτέ να προτάσσει την δημοκρατική και συμμετοχική συγκρότηση του ΚΕΘΕΑ, μέρος της οποίας είναι και οι διεκδικήσεις του για θέσπιση οργάνων ελέγχου και περιορισμού της ισχύος της διοίκησης του Οργανισμού.

Ο κ. Ζαφειρίδης είναι, οφείλουμε να το ομολογήσουμε, διαχρονικά πιστός στην άποψη που είχε στα μέσα της δεκαετίας του 90. Ουσιαστικά ζητάει την επιστροφή στη δύσκολη παιδική ηλικία των θεραπευτικών κοινοτήτων στην Ελλάδα και για αυτό ζητάει την κατάτμηση του ΚΕΘΕΑ. Το θέμα είναι ότι αυτή του ακριβώς η αντίληψη για το άλμα στο παρελθόν, ακυρώνει στην πράξη την προσπάθεια για δημοκρατική και χειραφετιτική συγκρότηση των παρεμβάσεων του ΚΕΘΕΑ στο πεδίο των εξαρτήσεων, η οποία βρίσκεται στον πυρήνα των ζωντανών δυνάμεων που πιστεύουν στο μέλλον του.

Δημήτρης Κολοκάθης,

Πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ

ΥΓ: Θα συμφωνήσω απόλυτα με την ανησυχία για την ιδιωτικοποίηση στο χώρο της υγείας και της κοινωνικής προστασίας. Αυτό που δεν κατανοώ είναι τα περί ψευδόμενης Αριστεράς. Τι είναι αυτό που προσάπτεται στον Σύλλογο Εργαζομένων, ότι ψεύδεται ή ότι είναι η Αριστερά; Ή μήπως και τα δυο μαζί, για να ενσωματώσουμε μέχρι το κόκκαλο την ψευδή ρητορική της κυβέρνησης περί κομματικού μαγαζιού με την επωνυμία ΚΕΘΕΑ, στο οποίο αποκαθιστούμε την κανονικότητα; Τα τέρατα έχουν πολλές όψεις όντως, ανάλογα από την πλευρά από την οποία τα κοιτάς.

ΕΝΑΣ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΚΕΘΕΑ

Τις  συνεχείς προσπάθειες σπίλωσης του ΚΕΘΕΑ από την κυβέρνηση με όρους αυριανισμού και αντιστροφής της λογικής, ανάδειξαν σήμερα σε συνέντευξη Τύπου στην Αθήνα εκπρόσωποι της Γενικής Συνέλευσης του ΚΕΘΕΑ. Συγχρόνως υπογράμμισαν ότι το αυτοδιοίκητο παραμένει το σημείο σύγκλισης όλων όσοι συμμετέχουν στον Οργανισμό, ανεξαρτήτως των διαφορών τους, ως εχέγγυο χρηστής λειτουργίας δημοκρατικής οργάνωσης και ως ακρογωνιαίος λίθος της θεραπευτικής του πρότασης.

Η συνέντευξη Τύπου διοργανώθηκε από τον Σύλλογο Εργαζομένων, τους Συλλόγους Οικογένειας και επίτιμα μέλη του Διοικητικού του Συμβουλίου του Οργανισμού. Κατά τη διάρκεια της ανακοινώθηκε η συγκρότηση Επιτροπής Υποστήριξης του έργου και των αρχών του ΚΕΘΕΑ, βάσει σχετικής απόφασης που έλαβε η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού τον Οκτώβριο του 2019.  Η Επιτροπή αποτελείται από εκπροσώπους όλων των μερών που συγκροτούν τη Γενική Συνέλευση: μέλη της  επανένταξης, γονείς, εργαζόμενους και επίτιμα (πρώην) μέλη του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ.

Συγχρόνως, με εξουσιοδότηση της Γενικής του Συνέλευσης,  έχει γίνει προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας με αίτημα την αναστολή και ακύρωση του διορισμού του νέου διοικητικού συμβουλίου στο ΚΕΘΕΑ.

Ανοίγοντας τη συνέντευξη, ο Βασίλειος Μαρκής επίτιμος μέλος του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ,  τ. αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και  τ. Πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων, δήλωσε πως μπορεί να κατανοήσει την αντίδραση της κυβέρνησης στην υποψηφιότητα της κ. Δημητρίου, δεν μπορεί ωστόσο να καταλάβει την σπίλωση του Οργανισμού. Αναφέρθηκε στα 12 χρόνια που συμμετείχε στο αιρετό ΔΣ του Οργανισμού, αρχικά ως μέλος και αργότερα ως αντιπρόεδρος,  ως  μερικά από τα σημαντικότερα της ζωής του, τόσο για τον τρόπο λειτουργίας του ΔΣ όσο και τα σπουδαία αποτελέσματα που παρήγαγε το ΚΕΘΕΑ, με αναγνώριση από την ελληνική κοινωνία. Αναφέρθηκε δε στην υπερκομματική σύνθεση του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ, για την εκλογή στο οποίο μόνο κριτήριο ήταν η πίστη στις αρχές του ΚΕΘΕΑ και η διάθεση για προσωπική προσφορά.

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του ΚΕΘΕΑ Δημήτρης Κολοκάθης αναφέρθηκε στην προσπάθεια της κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει οτιδήποτε μπορεί από τη λειτουργία του ΚΕΘΕΑ, αντιστρέφοντας ή απομονώνοντας στοιχεία για να μπορέσει να αιτιολογήσει, εκ των υστέρων, την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, με αιχμή του δόρατος τις αποκαλύψεις του ίδιου του οργανισμού για το τι συνέβαινε στις φυλακές Διαβατών. Όλα βρίσκονται στον αέρα, αποφάσεις δεν μπορούν να παρθούν, οι εξουσιοδοτήσεις για πληρωμές λήγουν μεθαύριο Παρασκευή. Αναφέρθηκε επίσης στον κίνδυνο που παρουσιάζεται από την προσπάθεια σπίλωσης του ΚΕΘΕΑ στη σχέση εμπιστοσύνης που είχε εγκαταστήσει ο οργανισμός με την κοινωνία, η οποία αποτελεί το θεμέλιο της θεραπευτικής του λειτουργίας.

Ο Θωμάς Νάνος εκπρόσωπος των Συλλόγων Οικογένειας του ΚΕΘΕΑ είπε ότι η κυβέρνηση «βαφτίζει το κρέας ψάρι» όταν αναφέρει ότι στηρίζει το ΚΕΘΕΑ και ενισχύει το αυτοδιοίκητό του, την ίδια στιγμή που καταργεί τη δυνατότητα εκλογής της διοίκησης από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού και διασύρει το έργο του.

Στη συνέχεια, ο Γραμματέας του Συλλόγου Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ, Δημήτρης Γιαννάτος, επανέλαβε ότι το αυτοδιοίκητο, στο ΚΕΘΕΑ συνδέεται με το θεραπευτικό αυτοδιοίκητο επειδή ο ίδιος ο Οργανισμός, ο ίδιος ο θεραπευόμενο αναγνωρίζει τις πληγές του, τις αδυναμίες τους, στις σχέσεις του, ώστε να αλλάξει τη ζωή του, μέσα σε κλίμα δημοκρατίας που πάντα θέλουμε να εμβαθύνεται. Παρομοίωσε το επιχείρημα της ΠΝΠ, ότι εμβαθύνει τη «δημοκρατία» αλλά με διορισμένο κρατικό Δ.Σ, με το διπλό μήνυμα των γονιών στην εξάρτηση: «κόψε εσύ τα ναρκωτικά παιδί μου-εγώ ας συνεχίζω να καπνίζω» . Ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσει μέσα του το Δ.Σ, όπως ταυτόχρονα να μάθει την ιστορία του τόπου και του λαού μας, που δεν αντιστέκεται στην αλλαγή, αλλά επιβιώνει τόσους αιώνες, επειδή αντιστέκεται διεκδικώντας την αλλαγή.

Ο επίτιμος Πρόεδρος του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ κοινωνιολόγος Γεράσιμος Νοταράς αναφέρθηκε διεξοδικά στο έργο του ΚΕΘΕΑ όλα αυτά τα χρόνια σε επίπεδο θεραπείας, εκπαίδευσης και έρευνας, καθώς και στις πρακτικές χρηστής διαχείρισης που ακολουθούσε ο Οργανισμός.

H Τόνια Τζαννετάκη, καθηγήτρια της Νομικής Σχολής της Αθήνας και επίτιμο μέλος του Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ, ανάφερε ότι  στόχος της κυβέρνησης ήταν  απόλυτος έλεγχος του ΚΕΘΕΑ, ανεξαρτήτως κόστους για τον Οργανισμό, και  ότι για δικαιολογηθεί η παρέμβαση στο ΚΕΘΕΑ επινοήθηκε ένα αφήγημα  μέσα από ψευδολογικές γενικεύσεις που συκοφαντούν τον Οργανισμό, με τρόπο που θυμίζει συγκεκαλυμμένο και εξελιγμένο αυριανισμό. Συμπλήρωσε ότι η  άμυνα του ΚΕΘΕΑ είναι να συνεχίσει να κάνει καλά τη δουλειά του, υποχρεώνοντας  μεσοπρόθεσμα τη νέα διοίκηση να συμβιβαστεί, γιατί η δύναμη στο ΚΕΘΕΑ βρίσκεται στη βάση.

Στη συνέντευξη παραβρέθηκαν και εξέφρασαν την υποστήριξη του προς το ΚΕΘΕΑ εκπρόσωποι φορέων και κομμάτων.

13 Νοεμβρίου 2019

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

Στην κορύφωση ενός επικοινωνιακού πολέμου γύρω από το ΚΕΘΕΑ, μετά την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που καταργεί τον τρόπο διοίκησής του και έχει ήδη επιφέρει σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του, χρειάζεται να τοποθετηθούν τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.

Ο Σύλλογος Εργαζομένων στο ΚΕΘΕΑ, Οι Σύλλογοι οικογένειας και φίλων των Προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ και μέλη που υπηρέτησαν στο ΔΣ του Οργανισμού στη διάρκεια της 37χρονης πορείας του θα δώσουν από κοινού συνέντευξη τύπου την Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2019 στις 12:00 στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20.

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΘΕΑ

Photo by Pixabay on Pexels.com

Τις τελευταίες μέρες μαίνεται ένας επικοινωνιακός πόλεμος με άνισα μέσα ενάντια στο ΚΕΘΕΑ. Για να δικαιολογηθεί εκ των υστέρων μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που πραγματοποιήθηκε για να αποτραπεί η εκλογή νέας διοίκησης από τη Γενική του Συνέλευση.

Πρώτα, βαπτίστηκε κουκούλωμα ένα πόρισμα εσωτερικού ελέγχου του ΚΕΘΕΑ που αποκάλυπτε αντιδεοντολογικές συμπεριφορές ελάχιστων εργαζομένων σε μια μονάδα του. Ένα πόρισμα που το ίδιο το ΚΕΘΕΑ παρέδωσε στον κ. Υπουργό.

Μετά εφευρέθηκαν «ατασθαλίες» με αφορμή έναν έλεγχο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που όμως έδινε καλύτερο βαθμό στο ΚΕΘΕΑ από την πλειοψηφία των Οργανισμών που ελέγχθηκαν, ενώ ταυτόχρονα αποσιωπώνται όλοι οι έλεγχοι των Ορκωτών λογιστών που βρίσκονται στην ιστοσελίδα του.

Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ένα υπόμνημα του «ιδρυτή» και πρώτου Διευθυντή του ΚΕΘΕΑ – από πότε άραγε έχουν ιδρυτές οι δημόσιοι οργανισμοί; – ο οποίος, πραγματοποιώντας οβιδιακή μεταστροφή, από επικριτής της ΠΝΠ μεταμορφώνεται σε υπέρμαχο της παρέμβασης του κ. Κικίλια. Παράλληλα αγνοείται στον δημόσιο διάλογο το υπόμνημα που κατέθεσε ο δεύτερος στη σειρά Διευθυντής του ΚΕΘΕΑ μετά την εκδίωξη του πρώτου από το τότε Διοικητικό Συμβούλιο.

Περισσότερο φως πέφτει βέβαια στις γνωστές εδώ και δυο δεκαετίες επιθέσεις του κ. Ζαφειρίδη στο ΚΕΘΕΑ, ο οποίος ποτέ δεν συμφιλιώθηκε με την απομάκρυνσή του, παρά στην πρότασή του, αντί για ένα, να έχουμε πολλά, μικρά, αυτοδιοίκητα ΚΕΘΕΑ.

Και έπεται συνέχεια, όπως αναγγέλλουν τα μέσα ενημέρωσης. Το νέο διορισμένο Διοικητικό Συμβούλιο στην πρώτη του συνεδρίαση δεν ενδιαφέρθηκε για τον Οργανισμό, δεν απευθύνθηκε στους εργαζόμενους, δεν ζήτησε να μάθει για το τι κάνουν οι μονάδες του και με τι ασχολούνται. Ζήτησε να του παραδοθούν μέσα σε δυο μέρες, μεταξύ άλλων, όλοι οι φάκελοι που αφορούν υπηρεσιακές ενστάσεις και παραβιάσεις του εσωτερικού κώδικα δεοντολογίας που μόνοι μας θεσπίσαμε, σε αντίθεση με τον οποιονδήποτε άλλο Οργανισμό. Γιατί; Θα διαβάσουμε αποσπάσματα στις εφημερίδες άραγε;

Ας ετοιμαστούμε λοιπόν να απολαύσουμε και νέα ζουμερά σκάνδαλα και ατασθαλίες στο «αυτοδιοικητικό χάος» του ΚΕΘΕΑ. Πράγματα ανήκουστα για οποιονδήποτε άλλον κομματικά διοικούμενο Οργανισμό στη χώρα: ενστάσεις εργαζομένων που δεν πήραν μια θέση που διεκδικούσαν, που δεν πήραν απάντηση εντός του προβλεπόμενου χρόνου, καταγγελίες για υπέρβαση εξουσίας και κακή συμπεριφορά προϊσταμένων και πολλά άλλα πικάντικα που θα γίνουν τρικάκια. Ναι, έχει πολλά τέτοια στο ΚΕΘΕΑ. Προφανώς στους αυτοδιοίκητους οργανισμού αυτά συνιστούν χάος, ενώ στους άλλους κανονικότητα. Σε κάθε περίπτωση, ο Σύλλογος Εργαζομένων θα υπερασπιστεί με κάθε μέσο που διαθέτει τη δημοσιοποίηση θεμάτων που άπτονται των προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων.

Το πώς μπορεί όμως ένα διοικητικό συμβούλιο που συμπεριφέρεται ως εισαγγελέας να διοικήσει μετά έναν Οργανισμό που θα έχει κρεμάσει στα περίπτερα είναι ένα θέμα που δεν απασχολεί τον κ. Υπουργό; Πώς θα μπορέσει ένα διοικητικό συμβούλιο που θα συνεδριάζει σε κενό κτήριο, μετά τη λήξη του ωραρίου, ζητώντας τα κλειδιά και τον κωδικό του συναγερμού, να εγκαταστήσει σχέση εμπιστοσύνης με του εργαζόμενους, τους θεραπευόμενους, τους γονείς και την κοινότητα, δεν απασχολεί τα μέλη του;

Πολύ φοβόμαστε πως αυτή η πρακτική δεν προμηνύει τίποτα καλό για το αύριο των ανθρώπων, εργαζομένων κι εξυπηρετούμενων, στο ΚΕΘΕΑ. Τίποτα καλό δεν θα προκύψει ούτε για την κοινωνία καθώς το κενό που θα αφήσει ένα τραυματισμένο και συρρικνωμένο ΚΕΘΕΑ θα καλυφθεί από ιδιώτες.  Ή μήπως αυτό είναι το ζητούμενο;

Στην προσπάθειά του να ελέγξει το ΚΕΘΕΑ, ο κ. Υπουργός το δολοφονεί. Δεν συνδιαλέγεται, δεν ακούει, δεν μαθαίνει. Το ίδιο και το διοικητικό συμβούλιο που διόρισε. Ο κ. Υπουργός με τον τρόπο που ενεργεί, δεν έρχεται να καταλύσει τις παθογένειες του ΚΕΘΕΑ αλλά τον ίδιο τον οργανισμό, καταλύοντας ταυτόχρονα και την μόνη δυνατότητα ουσιαστικών αλλαγών από μέσα.

Ο Σύλλογος Εργαζόμενων εδώ και χρόνια έχει βάλει στο επίκεντρο των διεκδικήσεων του αλλαγές που ενισχύουν την δημοκρατία όπως αυτά της αξιολόγησης προσωπικού, του τρόπου επιλογής προϊσταμένων ή του δεσμευτικού χαρακτήρα των πορισμάτων των θεσμών εσωτερικού ελέγχου και για τον Διευθυντή.

Το διακύβευμα δεν είναι η διατήρηση ενός “αυτοδιοίκητου” όπως αυτό που εγκαινίασε ο Φοίβος Ζαφειρίδης. Είναι η αποκατάσταση, ή ακόμα καλύτερα η εγκαθίδρυση ενός πραγματικού αυτοδιοίκητου όπως και της δημοκρατίας μέσα στο ΚΕΘΕΑ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, 10 Νοεμβρίου 2019