Απολογισμός Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ
Το απερχόμενο Δ.Σ. ξεκίνησε τη θητεία του μέσα σε ένα ιδιαίτερα επιβαρυμένο κλίμα και με προοοπτικές κάθε άλλο παρά αισιόδοξες, καθώς το μνημόνιο και οι αλλαγές που αρχικά αυτό είχε επιφέρει στις εργασιακές σχέσεις προδιέγραφαν τις πολιτικές προθέσεις της κυβέρνησης. Τα εκκρεμή θέματα από τις προηγούμενες θητείες, καθώς και οι νέες προκλήσεις που έρχονταν, δεν επέτρεπαν την πολυτέλεια μακράς περιόδου οργάνωσης και της εσωστρέφεια που αυτή προϋπέθετε.
Η μείωση της χρηματοδότησης του Οργανισμού, η απόφαση για υπαγωγή στην εφεδρεία του 10% του Προσωπικού του Οργανισμού και η πιθανολογούμενη συγχώνευση με τον ΟΚΑΝΑ, αποτέλεσαν βασικούς πολιτικούς στόχους ανατροπής, καθώς συνδέονταν με την βιωσιμότητα του ΚΕΘΕΑ. Το Δ.Σ. κινήθηκε σε τρεις κατευθύνσεις. Η πρώτη, αφορούσε στην ενεργοποίηση και ετοιμότητα των εργαζομένων στον Φορέα για κινητοποιήσεις. Η δεύτερη, επικεντρωνόταν στην συνέχιση και κλιμάκωση των επαφών και των δράσεων με τους Συλλόγους Εργαζομένων στην Ψυχική Υγεία και Απεξάρτηση, με στόχο τη δημιουργία κοινού μετώπου κινητοποιήσεων. Η σύμπλευση αυτή ζυμώθηκε στον δρόμο και τις διαδηλώσεις, σε επαφή με το λαϊκό κίνημα των πλατειών, ενώ πήρε την μορφή του Συντονιστικού Εργαζομένων/Απολυμένων στην Ψυχική υγεία- Πρόληψη και Απεξάρτηση, όταν η κυβέρνηση τον Αύγουστο του 2011, αποφάσισε την μείωση της κρατικής επιχορήγησης για τους Φορείς Ψυχικής Υγείας, κατά 50%. Η τρίτη κατεύθυνση, σχηματοποιήθηκε στην πρόταση προς την Διεύθυνση για έναν συντονισμό των αυτόνομων δράσεων, Διοίκησης, θεραπευόμενων, Οικογενειών και Συλλόγου Εργαζομένων, ενώ επέλεξε την επιλεκτική συμμαχία και κοινές δράσεις με την Διοίκηση, όταν η βιωσιμότητα του Οργανισμού την έθετε ως στρατηγικό στόχο. Αυτές οι δράσεις εστιάστηκαν σε ανακοινώσεις σε κοινό πνεύμα με την Διεύθυνση ΚΕΘΕΑ για την ανατροπή της απόφασης, με παρουσία του Δ.Σ του Συλλόγου εργαζομένων σε συνέντευξη τύπου του ΚΕΘΕΑ και σε Συμβούλιο Υπευθύνων Προγραμμάτων, για την υποχρηματοδότηση και την εφεδρεία, ενώ κορυφώθηκε στην «Κραυγή Αγωνίας» του ΚΕΘΕΑ, έξω από το Υπουργείο Υγείας.
Η εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου που αποτελούσε στρατηγικό στόχο των μνημονιακών κυβερνήσεων ήταν βασικό πεδίο δράσης και ενεργειών από το Δ.Σ. Το ζήτημα αυτό περιείχε τρεις χρονικές φάσεις : Η πρώτη, αφορούσε στην εφαρμογή του άρθρου 31, του νόμου 4024/11 του Πολυνομοσχεδίου, σύμφωνα με την οποία, οι μισθοί καθορίζονταν με την τήρηση ανώτατων αμοιβών ανά εκπαιδευτική κατηγορία, τηρώντας το όριο των 1900 ευρώ, κατά μέσο όρο στην μισθοδοσία του Οργανισμού. Η ερμηνευτική εγκύκλιος, δικαίωσε την αρχική εκτίμηση του Συλλόγου Εργαζομένων και την σφοδρή αντίθεσή μας με την Διεύθυνση, που αρχικά θεωρούσε πως το μισθολόγιο του ΚΕΘΕΑ εντασσόταν σε αυτό του στενού Δημόσιου τομέα. Σε κάθε περίπτωση, η εφαρμογή του μισθολογίου στον Οργανισμό, αποτέλεσε πεδίο εφαρμογής διαφορετικών σεναρίων υλοποίησης. Η πολιτική επιλογή του Δ.Σ., ήταν ότι δεν αποδέχεται τον νόμο 4024/11 και ως εκ τούτου δεν μπορεί να διαπραγματευτεί ένα μισθολόγιο με περικοπές στις αμοιβές των εργαζομένων. Από την άλλη πλευρά, ο Σύλλογος στήριξε κάθε βελτίωση υπέρ των πιο επιβαρυμένων κατηγοριών εργαζομένων (ΔΕ και ΥΕ), την συνολική ή μερική εξαίρεση του Οργανισμού και προχώρησε σε έλεγχο των διαδικασιών εφαρμογής του μισθολογίου. Η δεύτερη φάση ήταν η ανάγκη νέων περικοπών στους μισθούς των εργαζομένων εντός ΚΕΘΕΑ, αφού κρίθηκε παράτυπη η υπαγωγή των συναδέλφων μερικής απασχόλησης στο Μ.Ο των αμοιβών του Οργανισμού, με αποτέλεσμα να υπάρξει υπέρβαση του Μ.Ο των 1900 ευρώ. Το Δ.Σ, προχώρησε στην επεξεργασία τριών σεναρίων για τις νέες περικοπές, όμως ο κύκλος των Γ.Σ, δεν ανέδειξε καμία πρόταση ως πλειοψηφική. Η θέση του Δ.Σ. προς την Διεύθυνση κινήθηκε σε τρείς γενικές αρχές: α. ένα δίχτυ προστασίας των χαμηλά αμειβόμενων συναδέλφων, με κατώτατο όριο μισθού τα 1350 ευρώ, β. οι μειώσεις να μην γίνουν με κριτήρια ειδικότητας ή επαγγελματικής κατηγορίας και γ. να συνεχιστούν οι πρόνοιες κοινωνικού χαρακτήρα της ΣΣΕ (ασφαλιστήριο Υγείας, υποστήριξη της γονικής ιδιότητας). Η τρίτη φάση, αφορούσε στην εφαρμογή στο Οργανισμό, του μισθολογίου του στενού Δημόσιου Τομέα.
Η υπογραφή νέας Επιχειρησιακής ΣΣΕ, αποτέλεσε από την πρώτη στιγμή, βασική επιδίωξη του απερχόμενου Δ.Σ. Η όλη διαδικασία αποτέλεσε ένα μείζον θέμα για το Δ.Σ. και την σχέση με την Δ/νση, λαμβάνοντας διαστάσεις, που δεν δικαιολογούνται από το πραγματικό περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης. Ως Δ.Σ. αντιμετωπίσαμε τον κίνδυνο λήξης της μετενέργειας της προηγούμενης ΣΣΕ και της μετάπτωσης της σύμβασης των εργαζόμενων σε ατομικές συμβάσεις με το αίτημα για υπογραφή νέας ΣΣΕ. Δύο ήταν τα στοιχεία που, με την σύμφωνη γνώμη των συνελεύσεων, αναδείξαμε ως κυρίαρχα: το πρώτο ήταν η ίδια η υπογραφή ΣΣΕ, ώστε να έχουμε την όποια κάλυψη μπορεί να προσφέρει, και το δεύτερο, την ένταξη στην ΣΣΕ και στο σύνολο των δικαιωμάτων τα οποία προβλέπει, του συνόλου των συναδέλφων, χωρίς εξαιρέσεις (εργαζόμενοι στο Σχήμα και Χρώμα, εκπαιδευτές ως προς το ασφαλιστήριο). Με την έγκριση των συνελεύσεων η θητεία του Δ.Σ. παρατάθηκε ως το τέλος της διαπραγμάτευσης ώστε να μην υπάρχουν κενά στην διαδικασία.
Θεωρούμε ότι η σύμβαση που υπογράφηκε τελικά θα πρέπει να θεωρηθεί επιτυχία του Συλλόγου. Η Διεύθυνση υποχώρησε από την αρχική της θέση (απλή επιβεβαίωση του υπάρχοντος καθεστώτος) και δέχθηκε να εντάξει στην ΣΣΕ και τους συναδέλφους του Λιθογραφείου. Αυτό είναι μια εξέλιξη που προάγει την ισότιμη μεταχείριση του προσωπικού και συμβάλλει στη ενότητα των εργαζόμενων. Δεν έγινε τελικά κατορθωτή η ένταξη στο ασφαλιστήριο υγείας των συναδέλφων αυτών όπως και των επιμορφωτών, ένταξη την οποία η Δ/νση αρνήθηκε θεωρώντας την επί πλέον παροχή που είναι παράνομη σύμφωνα με την μνημονιακή νομοθεσία. Υπάρχει όμως η δέσμευση, τουλάχιστον για τους πρώτους, ότι θα ενταχθούν στο επόμενο συμβόλαιο. Τέλος, η σύμβαση που υπογράφηκε τελικά, περιέχει διατυπώσεις που θεμελιώνουν το δικαίωμα των συναδέλφων ορισμένου χρόνου, που προσλήφθηκαν για την υλοποίηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων, να ενταχθούν κι αυτοί στην ΣΣΕ, μειώνοντας τις συνέπειες της απασχόλησης με τέτοιες μορφές.
Όσον αφορά στην υπογραφή νέου Συμβολαίου ιατροφαρμακευτικής κάλυψης, το Δ.Σ. επιδίωξε και πέτυχε την αλλαγή του αναδόχου για το ασφαλιστήριο συμβόλαιο υγείας, μετά από τα άπειρα προβλήματα που παρατηρήθηκαν στις αποζημιώσεις συναδέλφων, ενδεικτικά του τρόπου που η προηγούμενη εταιρία αντιλαμβανόταν το συμβόλαιο και τις υποχρεώσεις της. Όσες αναφορές έχουμε από συναδέλφους δείχνουν μια μεγάλη βελτίωση τόσο στον τρόπο αντιμετώπισης, όσο και στην πραγματική κάλυψη των δαπανών που υποβάλλουν.
Το ασφαλιστικό συμβόλαιο της Αγροτικής, αποτέλεσε κυρίαρχο θέμα μεταξύ του θεραπευτικού προσωπικού, κατά τη διάρκεια της θητείας του απερχόμενου Δ.Σ. Η ένταση της κρίσης και η οικονομική ανασφάλεια, επανέφεραν με δριμύ τρόπο το θέμα, το οποίο η Διεύθυνση επεδίωκε να αναπροσαρμόσει, όσον αφορά στους όρους συνέχισής του. Η θέση του Δ.Σ. ήταν η αποφυγή αποκλειστικής απορρόφησης της δράσης του Συλλόγου από το θέμα αυτό, σε στιγμές εξωτερικής κρίσης, με μείζονα θέματα ανοικτά, τα οποία άγγιζαν άμεσα, τόσο την ύπαρξη του Οργανισμού, όσο και τους εργαζόμενους (χρηματοδότηση, εφεδρεία, ενιαίο μισθολόγιο, εξωτερικό περιβάλλον και κατάσταση όμορων Οργανισμών, κ.α). Παράλληλα, θεωρήθηκε πως στο θέμα αυτό, υπήρχε μια προγενέστερη διεργασία χρόνων, που στην δεδομένη στιγμή, οδηγούσε στο συμπέρασμα πως δεν αποτελεί πολιτική ή νομική ευθύνη του Συλλόγου, η εναλλακτική πρόταση διευθέτησης του ασφαλιστικού συμβολαίου. Στην διάρκεια των ΓΣ, δεν υπήρξε πλειοψηφική απόφαση για ενέργειες που θα οδηγούσαν στην διεκδίκηση απόδοσης της αποζημίωσης στους δικαιούχους. Σε επιστολή συναδέλφων, για σύγκλιση Ολομέλειας προσωπικού, ώστε να συζητηθεί το θέμα, η θέση μας και η πολιτική μας απόφαση ήταν ότι το ΚΕΘΕΑ, ως Οργανισμός, όσο και ο Σύλλογος Εργαζομένων, διαθέτουν τις διαδικασίες εκείνες στις οποίες μπορεί να εκφραστεί αυτή η ανάγκη πληροφόρησης και νέων προοπτικών, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην ενότητα και την συνοχή του προσωπικού στην δύσκολη αυτή συγκυρία. Δεδομένη κρίθηκε η ανακίνηση του θέματος, ο έλεγχος της Διεύθυνσης και η πίεση για ξεκάθαρη λύση.
Το απερχόμενο Δ.Σ., έδωσε έμφαση σε θεσμικά θέματα που αναφέρονταν : α. στην εισαγωγή νέων «ευέλικτων» μορφών εργασίας στον οργανισμό, β. σε εναλλακτικές μορφές χρηματοδότησης και τρόπους ελέγχου τους, γ. σε ζητήματα αυταρχισμού και πολιτικής προσωπικού, καθώς και ενίσχυσης του προσωπικού ώστε τέτοια θέματα να καταγγέλλονται, δ. σε φαινόμενα κακής λειτουργίας επιτροπών που έχουν κατατεθεί ως διαμαρτυρίες συναδέλφων στο Δ.Σ. Σε όλο το διάστημα της θητεία του Δ.Σ., υπήρξε αύξηση των αιτημάτων για ενεργοποίησή του, είτε με ρόλο συμβουλευτικό, είτε παρεμβατικό, ώστε να διευκρινιστούν ή να διευθετηθούν θέματα παραβίασης εργασιακών δικαιωμάτων. Θεωρούμε πως τα θεσμικά θέματα, πρέπει να αποτελέσουν το επόμενο διάστημα, βασικό πεδίο ενασχόλησης του νέου Δ.Σ., καθώς αφορούν τόσο σε καίρια θέματα πολιτικής προσωπικού, όσο και ποιοτικής λειτουργίας των υπηρεσιών του Οργανισμού και της θεραπευτικής του πρότασης.
Στο ζήτημα της επικοινωνίας και πληροφόρησης, στο διάστημα της θητείας του Δ.Σ., αναβαθμίστηκε το blog του Συλλόγου, δημοσιεύοντας – εκτός από τις ανακοινώσεις του Συλλόγου – αναρτήσεις καθημερινής επικαιρότητας, άρθρα, οπτικοακουστικό υλικό, κ.α, που αφορούσαν σε εργασιακά, εκπαιδευτικά, πολιτιστικά και ευρύτερα πολιτικά θέματα και εξελίξεις. Επιπλέον, δημιουργήθηκε δίκτυο ηλεκτρονικής ενημέρωσης, για την απευθείας πληροφόρηση του προσωπικού σε ηλεκτρονική διεύθυνση της επιλογής του. Παράλληλα, δημιουργήθηκε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης (facebook), με στόχο την δημοσιοποίηση του blog, καθώς και δράσεων του Συλλόγου. Η χρησιμότητα της σελίδας θεωρούμε πως παραμένει σημαντική, όμως στο επόμενο διάστημα είναι επιτακτική η ανάγκη καθορισμού συγκεκριμένου τρόπου λειτουργίας, τόσο για τις αναρτήσεις, όσο και για τους όρους αποδοχής μελών.
Στο ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο, το απερχόμενο Δ.Σ., αξιολογώντας την πρωτόγνωρη πολιτική, οικονομική και πολιτιστική κρίση που ζούμε, συνόψισε την παρέμβασή του στην επιλογή: Αλληλεγγύη ή Βαρβαρότητα, προσπαθώντας να ορίσει έναν δείκτη αξιών, για την ανάλυση γεγονότων τόσο στο εξωτερικό περιβάλλον, με τον ραγδαίο εκφασισμό πολιτικών θεσμών και την εμφάνιση ναζιστικών μορφωμάτων, όσο και στο εσωτερικό του Οργανισμού. Επιπρόσθετα, θεωρήσαμε ουσιαστικό στόχο μας, την διαμόρφωση μιας ατομικής και συλλογικής εργασιακής συνείδησης συμμετοχής και μαζικοποίησης του Σωματείου. Παράλληλα, εργαστήκαμε συνειδητά για τη δημιουργία ευρύτερων κοινωνικών συμμαχιών, προκειμένου η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών και υπηρεσιών ψυχικής υγείας να αποκτήσουν ένα ενιαίο πλαίσιο διεκδικήσεων και πάλης.
Σε κάθε περίπτωση και δεδομένης της πρωτόγνωρης οικονομικής και πολιτικής κρίσης που βίωνε η χώρα και οι εργαζόμενοι, ήδη από τον Μάιο του 2010, θεωρήσαμε θεμελιώδη προτεραιότητα του Συλλόγου Εργαζομένων, την συμμετοχή στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις και στους πολύμορφους αγώνες της κοινωνίας για την ανατροπή του αποικιακού μνημονίου (Ψήφισμα συμπαράστασης και χρηματικό ποσό για Χαλυβουργία, στήριξη κινητοποιήσεων ΜΕΤΡΟ, Εκπαιδευτικών, ΕΡΤ, κ.α)
Στο συνδικαλιστικό επίπεδο, θεμελιώδης στόχος, ήταν η προσπάθεια για την ανάδειξη ενός νέου συνδικαλιστικού λόγου και νοοτροπίας και η ανάδειξη άμεσων, εναλλακτικών και συμμετοχικών δημοκρατικών διαδικασιών, μακριά από τις παραταξιακές παθογένειες και τα συντεχνιακά συμφέροντα, που γνώρισε η ελληνική κοινωνία τα προηγούμενα χρόνια. Ως συνολική εκτίμηση, φαίνεται ότι η πορεία του διεκδικητικού συνδικαλιστικού κινήματος τα τελευταία χρόνια έχει αναδείξει την ανεπάρκεια καθιερωμένων και παγιωμένων μορφών οργάνωσης και διεκδίκησης, όπως έδειξαν μια σειρά από ήττες στον αγώνα ενάντια στις συνέπειες των μνημονίων. Ήττες που έχουν οδηγήσει σε παλινδρόμηση σε άλλες εποχές της εργασιακής πραγματικότητας, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Τα παραδοσιακά μέσα, όπως η άσκηση πίεσης μέσω του πολιτικού κόστους για τις εκάστοτε κυβερνήσεις και ένταξη του απεργιακού όπλου και της διαδήλωσης στην υπηρεσία της άσκησης τέτοιων πιέσεων, αποδείχθηκαν μη λειτουργικά καθώς οι αποφάσεις λαμβάνονται πλέον από κέντρα που δεν εισπράττουν πολιτικό κόστος, ούτε ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι έδειξαν ανέτοιμοι να διεξάγουν απεργιακούς αγώνες με την ένταση και την διάρκεια που απαιτούσαν οι περιστάσεις. Τέλος, τα συνδικαλιστικά όργανα, ειδικά στο δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο, αυτό που απαιτείται για τον συντονισμό και την ανάπτυξη πολιτικών κατ’ ουσία αγώνων, αποδείχθηκαν μέρος του προβλήματος. Όλο και πιο ξεκάθαρα φαίνεται ποιοι διοικούν στην πραγματικότητα και οι δρόμοι για την ανάπτυξη νικηφόρων κοινωνικών αντιστάσεων είναι υπό διερεύνηση.
Σε όλη την διάρκεια της θητείας του το Δ.Σ., προσπάθησε να πορευθεί με επίγνωση αυτής της κατάστασης. Επίσης, γνώμονας ήταν ο χαρακτήρας και οι ιδιαιτερότητες του χώρου που εργαζόμαστε και η ανάγκη να μην εσωτερικευθεί η γενικότερη κοινωνική κρίση και ένταση στην θεραπευτική πραγματικότητα, επεκτείνοντας τις συνέπειες και στα μέλη των Θεραπευτικών προγραμμάτων.
Συμμετείχαμε σε όλες τις κινητοποιήσεις των δευτεροβάθμιων και τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων στις οποίες ανήκει ο Σύλλογος, ασκώντας παράλληλα κριτική στον τρόπο που οργανώθηκαν και πραγματοποιήθηκαν αυτές οι κινητοποιήσεις, διαβλέποντας το αδιέξοδο. Δυστυχώς τέτοιες κριτικές φωνές χάνονται μέσα στον ορυμαγδό του πολιτικού θεάματος, και η συμμετοχή των συναδέλφων ακολούθησε την ίδια κατιούσα με την γενικότερη συμμετοχή των υπόλοιπων εργαζόμενων.
Τα πράγματα ήταν σαφώς πιο ενθαρρυντικά, από άποψη συμμετοχής, στις διαδικασίες συντονισμού σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, με άλλους συναδέλφους του χώρου των εξαρτήσεων και της ψυχικής υγείας. Και βέβαια η συμμετοχή στην «κραυγή» το 2011 ήταν μια δράση που τάραξε τα νερά και δείχνει πως η «ασύμμετρη» πολιτική διαμαρτυρία μπορεί, με τους κατάλληλους τρόπους, να κάνει την διαφορά και να φέρει αποτελέσματα εκεί που οι συνήθεις μορφές αποδεικνύονται ατελέσφορες.
Συνάδελφοι, η νέα περίοδος που ανοίγεται μπροστά μας είναι γεμάτη με προκλήσεις και κινδύνους για την υπόσταση τόσο των εργαζόμενων όσο και του ΚΕΘΕΑ ως οργανισμού. Μια μεγάλη μείωση της κρατικής επιχορήγησης πρέπει να θεωρείται επικείμενη απειλή, και αυτό θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Αν οι προηγούμενες μειώσεις «απορροφήθηκαν» από τις περικοπές στην μισθοδοσία, νέες μειώσεις δεν μπορούν να απορροφηθούν από πουθενά. Ταυτόχρονα, οι «αυτοαξιολογήσεις» των ΝΠΙΔ τροφοδοτούν με τα αναγκαία δεδομένα τους μηχανισμούς εκείνους που υλοποιούν την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους με μόνο κριτήριο την μείωση του προσωπικού των υπηρεσιών.
Το απερχόμενο Δ.Σ. αφήνει ως παρακαταθήκη για την νέα περίοδο τις ρυθμίσεις που έχουν επιτευχθεί στο εσωτερικό του ΚΕΘΕΑ με την υπογραφή της ΣΣΕ. Αφήνει ακόμη τα δίκτυα και τις επαφές που έχουν δημιουργηθεί με τους άλλους φορείς, όπως και την παρουσία του Συλλόγου μας στις κινητοποιήσεις. Αφήνει τέλος και κάποια δείγματα γραφής για το τι σημαίνει να λειτουργείς συλλογικά και να διεκδικείς σε έναν χώρο κοινωνικής φροντίδας, με σεβασμό στα δικαιώματα τόσο των εργαζόμενων όσο και των μελών των Προγραμμάτων.
Στην περίοδο που ανοίγεται μπροστά μας, όλα θα κριθούν από την επιμονή, την πίστη, την συμμετοχή και την αξιοπρέπεια που θα επιδείξουν όλοι οι εργαζόμενοι κι όχι μόνο τα αιρετά μέλη ενός Δ.Σ. Ως μέλη του απερχόμενου Δ.Σ. δηλώνουμε πως θα είμαστε πάντα κοντά στις διαδικασίες του Συλλόγου μας και θα παλεύουμε για τους στόχους του από όποια θέση κι αν είμαστε.
ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΕΘΕΑ
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Θανάσης Τζιούμπας Τάκης Χαλδαίος
Ο Αντιπρόεδρος Ο Ταμίας
Δημήτρης Γιαννάτος Βασίλης Γρετσίστας
Τα Μέλη:
Δημήτρης Κολοκάθης Πία Κοίλια
Γιάννης Βεργόπουλος Βαγγέλης Κυριτσάκας
Μανόλης Δασκαλάκης
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΕΘΕΑ 