ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ. Ποιόν συμφέρει τελικά

Μεγάλη Οικονομική Ύφεση ΗΠΑ, 1929 (Great Depression). Το New Deal ήταν το μεγαλύτερο Πρόγραμμα Δημόσιας Υγείας που εφαρμόστηκε ποτέ στις ΗΠΑ και η εφαρμογή του ήταν σωτήρια τόσο για την οικονομία της χώρας όσο και για την υγεία του πληθυσμού της.

Μετα-Κομμουνιστική κρίση θνησιμότητας, δεκαετία 1990 (Post-Communist Mortality Crisis). Ραγδαία αύξηση της θνησιμότητας στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (Ρωσία), εξαιτίας της πολιτικής της ταχείας ιδιωτικοποίησης και μετάβασης στον καπιταλισμό. Χώρες που εφάρμοσαν μία σταδιακότερη μετάβαση (Πολωνία), εμφάνισαν μικρότερους δείκτες θνησιμότητας και καλύτερους δείκτες οικονομικής ανάπτυξης και προσδόκιμου ζωής.

Οικονομική κρίση ανατολικής Ασίας, 1997. Χώρες που εφάρμοσαν την πολιτική της αυστηρής λιτότητας του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας (Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Νότια Κορέα) εμφάνισαν πολύ υψηλούς δείκτες αυτοκτονίας, χειροτέρεψαν τους δείκτες υγείας και ανεργίας του πληθυσμού τους και επιδείνωσαν τις επιδημίες των λοιμωδών νοσημάτων (AIDS). Η Μαλαισία, που αρνήθηκε την«βοήθεια» του ΔΝΤ κι εφάρμοσε προγράμματα κοινωνικής προστασίας της υγείας και της εργασίας, βελτίωσε το επίπεδο υγείας του πληθυσμού της και ανέκαμψε γρηγορότερα από την οικονομική κρίση.

Οικονομική κρίση σε χώρες εκτός Ελλάδας, 2008. Η υιοθέτηση των πολιτικών λιτότητας (Ισπανία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ) είχαν καταστρεπτικές συνέπειες τόσο για την υγεία του πληθυσμού τους όσο και για την οικονομία τους. Η Ισλανδία, που αρνήθηκε τη «βοήθεια» του ΔΝΤ κι επένδυσε στη Δημόσια Υγεία και την κοινωνική προστασία βελτίωσε σημαντικά το επίπεδο υγείας του πληθυσμού της κι επιτάχυνε τον ρυθμό οικονομικής της ανάκαμψης.

Ευγένιος Δαφνής, γιατρός, Επίκουρος Καθηγητής Παν/μίου Κρήτης, μέλος Κοινωνικού Ιατρείου – Φαρμακείου Αλληλεγγύης Ηρακλείου.

2008-2012: Ο αριθμός των θανάτων από 107.979 ανήλθε στους 116.670. Ο συνολικός αριθμός υπερβαίνει κατά 22.254 εκείνο της πενταετίας 2003-2007, αύξ 4%, σ’έναν πληθυσμό που έχει ελαττωθεί κατά 300.000 το ίδιο διάστημα. O ετήσιος μέσος όρος θανάτων είναι 110.603, έναντι 106.180 της προηγούμενης, αύξ κατά 4.423. Παράλληλα, αυξήθηκαν τα περιστατικά κατάθλιψης, αυτοκτονιών, ασθενών με ΑΙDS και ελονοσία κι εμφανίστηκε στη χώρα μας για πρώτη κρουσμάτων πυρετού του Δυτικού Νείλου.

Η βρεφική θνησιμότητα, που από το 1950 παρουσίαζε συνεχή μείωση και ήταν μεταξύ των τριών μικρότερων στο κόσμο, από 2,7% αυξήθηκε στο 3.8%, αύξ 34%. Δηλαδή 100 επιπλέον θάνατοι βρεφών το 2012, σε σχέση με το 2008. Το ποσοστό γεννήσεων νεκρών εμβρύων παρουσίασε αύξηση κατά 21% έως το 2011, από 3,31% το 2008 έφθασε στο 4,01% το 2011. Το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων εκτιμάται ότι κατά την τελευταία 5ετία έχει μειωθεί κατά 3 χρόνια, από 80 χρόνια στα 77.