Οι εργαζόμενοι του ΚΕΘΕΑ, όπως και το σύνολο των εργαζόμενων και του
ελληνικού λαού, βιώνουμε στην καθημερινότητα μας τα αποτελέσματα των «επιτυχιών» μιας πενταετίας εφαρμογής του μνημονίου και της αντιλαϊκής «μοντέρνας κατοχής», από τους επικυρίαρχους και τους ημεδαπούς «πρόθυμους» κυβερνώντες.
Η αμφίβολη ευημερία των δεικτών με τους οποίους μας βομβαρδίζουν οι μηχανισμοί χειραγώγησης της σκέψης, μεταφράζονται σε υποβάθμιση των συνθηκών ζωής σε μια κοινωνία, που μεγάλα κομμάτια της βιώνουν μια «χαμηλής έντασης» ανθρωπιστική καταστροφή.
Η κοινωνία κατακερματίστηκε μέσω μιας στοχευμένης επικοινωνιακής επίθεσης κοινωνικού αυτοματισμού. Κάθε κοινωνική ομάδα μπήκε με την σειρά της στο στόχαστρο, κάθε εργαζόμενος, συνταξιούχος ή άνεργος ενοχοποιήθηκε για την κατάρρευση των δημόσιων οικονομικών. Η επίθεση αυτή επεκτείνεται με την μορφή των επαπειλούμενων νέων μειώσεων των αποδοχών των εργαζομένων Υποχρεωτικής και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με το πρόσχημα της «αδικίας» στους εργαζόμενους τριτοβάθμιας, μεταφέροντας την ανθρωποφαγία μέσα στους εργασιακούς χώρους.
Η Δημόσια Υγεία αποτέλεσε βασικό πεδίο άσκησης του «δόγματος του σοκ», όπου εργαζόμενοι και αποδέκτες των υπηρεσιών υγείας, μεταβλήθηκαν σε πειραματόζωα των κάθε είδους πολιτικών προϊστάμενων που επαίρονται για τις επιτυχίες τους: τις απολύσεις προσωπικού, του κλεισίματος δομών, της υποβάθμισης υπηρεσιών, της μείωσης της δημόσιας δαπάνης με την μετακύλησή της στους ασθενείς.
Ο χώρος της αντιμετώπισης των εξαρτήσεων δεν αποτελεί εξαίρεση στο θλιβερό αυτό τοπίο. Οι μειώσεις των προϋπολογισμών των φορέων όπως το ΚΕΘΕΑ έκαναν την βιωσιμότητα της λειτουργίας να εξαρτάται από τις περικοπές στην μισθοδοσία: Οι μισθολογικές απώλειες όλων μας εξασφάλισαν την δυνατότητα του ΚΕΘΕΑ να λειτουργεί. Αλλά το ζήτημα δεν είναι μόνο ή κύρια οικονομικό. Σε συνθήκες όπου οι κοινωνικές αιτίες της εξάρτησης πολλαπλασιάζονται δραματικά και τα αιτήματα στα οποία καλούμαστε να ανταποκριθούμε ακολουθούν αντίστοιχη πορεία, ο φορέας υποχρεώνεται σε συρρίκνωση του αριθμού των εργαζομένων του: Εδώ και μια σχεδόν δεκαετία οι προσλήψεις έχουν «παγώσει», ενώ την τελευταία «μνημονιακή» πενταετία περίπου 80 συνάδελφοι (το 1/6 της δύναμης του προσωπικού) προσμετρούνται στις μη αναπληρώσιμες απώλειες, αφήνοντας τεράστια κενά στο σύνολο των λειτουργιών του ΚΕΘΕΑ.
Δεν είναι τυχαίο πως το σύνολο των φορέων που δραστηριοποιούνται στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα και οργανώνουν κινητοποιήσεις: Το σύνολο των οργανισμών έχει μπει στο στόχαστρο των κυβερνώντων και η αντίσταση θα πρέπει να συντονιστεί.
Συνάδελφοι, η κατάσταση είναι πια ανυπόφορη. Όλο και λιγότεροι, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ένα έργο όλο και μεγαλύτερο, όλο και πιο περίπλοκο. Η πίεση που δέχονται οι εργαζόμενοι αυξάνει την ένταση, δηλητηριάζει τις εργασιακές σχέσεις, δοκιμάζει άγρια τα συστήματα διοίκησης και εποπτείας, οδηγεί σε φαινόμενα εξουθένωσης. Σε ένα τέτοιο τοπίο παροξύνονται οι αυταρχικές συμπεριφορές και δεν λείπουν καταστάσεις τις οποίες οι εργαζόμενοι βιώνουν ως κακοποίησή τους. Ταυτόχρονα, η εμμονή ως τώρα της Διοίκησης του ΚΕΘΕΑ στην επέκτασή του με την δημιουργία νέων μονάδων, εντείνει τα προβλήματα, καθώς υπάρχει σαφής αδυναμία επαρκούς ποσοτικής και ποιοτικής στελέχωσης τους, χωρίς επικίνδυνη αποψίλωση άλλων λειτουργιών.
Ως τώρα η Δ/νση ΚΕΘΕΑ αντιμετώπισε την έλλειψη προσωπικού είτε με την απασχόληση στα πλαίσια Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων ή δωρεών, συναδέλφων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, είτε με ανακύκλωση του υπάρχοντος προσωπικού. Πέρα από το απαράδεκτο της ύπαρξης εργαζομένων πολλαπλών ταχυτήτων και πλαισίων εργασίας, είναι επίσης σαφές πως το πρόβλημα παραμένει και οξύνεται στις βασικές θεραπευτικές και μη δομές, που είναι υποχρεωμένες να «αιμοδοτήσουν» με στελέχη τις νέες δράσεις, δίχως να ενισχύονται.
Η επιβολή τέλος μέσα στην ίδια την καθημερινότητα του ΚΕΘΕΑ τρόπων διοίκησης και οικονομικής διαχείρισης, μια απίστευτη γραφειοκρατική λειτουργία που αντί να υποστηρίζει τον στόχο χρειάζεται όλο και περισσότερη ενέργεια για να υποστηριχθεί η ίδια, κάνει ακόμη χειρότερη την κατάσταση τραυματίζοντας θανάσιμα το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ. Δυστυχώς οι αντιδράσεις του οργανισμού είναι αναιμικές κι αυτό έχει συνέπειες στην ίδια την φιλοσοφία της αυτοδιαχείρισης που αποτελεί την βάση της πρότασης των Θεραπευτικών Κοινοτήτων κι όχι ένα απλό ρητορικό σχήμα ή βολική ανευθυνότητα. Η υπαγωγή του ΚΕΘΕΑ στην λογική του «οργανισμού της γενικής κυβέρνησης» ενδοβάλλεται στην ίδια την καθημερινότητα του, οπότε η κάθε λεγόμενη «αξιολόγηση» και οι συνέπειές της θα βρουν παραβιασμένες τις πόρτες της αντίστασης.
Όλα αυτά έχουν συνέπειες στην λειτουργία του οργανισμού, το κλίμα εργασίας, την αποδοτικότητα, την ποσότητα και την ποιότητα του έργου. Η συνέχιση της κατάστασης συνεπάγεται κρίση στο ΚΕΘΕΑ, κρίση που «πρόδρομα φαινόμενα» βλέπουμε να αυξάνουν γύρω μας.
Συνάδελφοι, θα ήταν λάθος να μείνουμε παθητικοί μπροστά στις εξελίξεις αυτές, θεωρώντας ότι «είναι δουλειά της Διεύθυνσης». Κάθε πράξη ή παράλειψη της Διεύθυνσης έχει συνέπειες σε όλους μας. Θεωρούμε το ζήτημα της έλλειψης προσωπικού ως το πρωταρχικό αίτημα διεκδίκησης, τόσο για να βελτιώσουμε την εργασιακή μας καθημερινότητα, όσο και για να διασφαλίσουμε την δυνατότητα των εξαρτημένων να έχουν πρόσβαση σε ποιοτικές και δημόσιες διαδικασίες απεξάρτησης. Είναι ένα αίτημα που μας ενώνει όλους ως εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον βαθμό που υφιστάμεθα τις συνέπειες της υποστελέχωσης. Είναι ένα σημείο που μπορεί να έχουμε την στήριξη των μελών και των οικογενειών τους, όπως και της κοινωνίας, καθώς είναι δύσκολο να πυροδοτήσει κοινωνικούς αυτοματισμούς.
Είναι ένα αίτημα με πολλαπλούς αποδέκτες: Τόσο ανάμεσα σε αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις για τον στραγγαλισμό της απεξάρτησης , όσο και απέναντι στην Διεύθυνση και το ΔΣ ΚΕΘΕΑ, που θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι χρειάζεται αλλαγή τακτικής απέναντι στα προβλήματα των εργαζομένων.
Στις 2 Ιουλίου κάνουμε στάση εργασίας από τις 13.00 ως τις 17.00, ως προειδοποίηση, διεκδικώντας μια λύση στο θέμα της υποστελέχωσης. Κατά την διάρκεια της στάσης εργασίας πραγματοποιούμε Γενικές Συνελεύσεις ώστε να συζητήσουμε και να πάρουμε τις αποφάσεις μας για την κλιμάκωση του αγώνα που έχουμε μπροστά μας.
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Τάκης Χαλδαίος Δημήτρης Γιαννάτος
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΕΘΕΑ 